vrijdag 8 maart 2013

Mijn moeder in coma gelegen, deel 2

Mijn moeder in coma gelegen, deel 2


Daarna kwam ze gelukkig weer bij. Het duurde wel wat langer dan normaal in het water. Maar gelukkig dat we er altijd bij zijn.
Alhoewel heb ik het 1 keer gehad dat ik er wel bij was en mijn vader ook en toch hadden we niet gezien dat ze een aanval had. ik zag haar ineens drijven met haar gezicht in het water. Ik snel naar haar toe en haar naar boven gesleurd.
Gelukkig was er niks aan de hand. Maar dan is het wel duidelijk dat je er altijd bij moet zijn en op je qui vive moet zijn.

Natuurlijk moet je ook altijd aangeven bij het badpersoneel als je epilepsie hebt.

Mijn vader kwam net op het moment supreme en zag haar drijven in mijn armen.
Daarna kwam ze weer bij. Later leek het er weer op dat het er weer wat aan zat te komen maar dat was niet zo. Wij kennen haar namelijk zo goed dat we vaak een epilepsie-aanval zien aankomen.
Verder ging het goed.


In de kleedkamer was ik er achter gekomen dat haar horloge erge eczeem op haar arm had veroorzaakt. Die had ik dus afgepakt en zei dat ik haar dei niet teruggaf. Dat klinkt heel streng maar anders praat ze je zo voorbij.
Deze horloge was heel belangrijk voor haar. Die had ze in Turkije gekocht en was er echt heel erg blij mee. Hij is ook heel erg mooi maar was al erg verroest en al 10 jaar oud ongeveer. Vandaar dat ik hem afnam. Ik heb hem nu thuis liggen bij de spulletjes van mijn opa en oma.

Nu gaan we een nieuwe voor haar kopen maar ze blijft vragen of ze hem terug mag. Alhoewel vragen, nee, eisen. Met grote letters.

Het is wel zo dat sindsdien ze die niet meer omheeft dat haar epilepsie wat meer onder controle is. Echter is het deze week weer mis (maart 2013), maar daarover later.

's middags is ze naar de inloopmiddag van de psychiatrie geweest.
Mijn vader zei dat het misschien beter was om thuis te blijven maar dat wilde ze niet.
Daar heeft ze 2 aanvallen gehad. 1 keer alleen en de 2e keer was mijn vader erbij.
Ze stond bij het gootsteentje en zakte in elkaar en ze konden haar net opvangen.
Ze hadden de rollator vergeten en dus heeft hij haar wat langer laten zitten om bij te komen.
Tegen half 4 gingen ze naar huis.

Om kwart voor 4 waren ze thuis.
Toen is ze op de bank gaan liggen en de tv aangezet. Mijn vader is naar de winkel gegaan.
Hij was om 4 uur terug.
Toen keek hij naar haar en het leek of ze sliep.
Na ca. 10 minuten zag hij dat ze 'weg' was.
Dus om 16:10 heeft hij mij gebeld.

Dus van half 4 tot 16:10 weten we niet wat er was.
Gelijk de huisarts gebeld en die zou gelijk komen.

De rest in deel 3

Liefs, Kaylah.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten