maandag 12 mei 2014

Waarom bemoeit mijn familie zich steeds met mijn moeder ?

Onze familie, je kunt er niet zonder en ook niet mét.


Zoals mijn familie zich met mijn moeder en ons gezin bemoeid word ik gek van.

Misschien wel goed bedoelt, maar op de verkeerde manier.
ZIJ leven niet 24 uur, 7 dagen per week met mijn moeder.
ZIJ weten niet hoe het echt is met mijn moeder.
Ik begrijp wel dat het moeilijk is met mijn moeder.

Mensen herinneren mijn moeder zich als vroeger, maar diegene is ze niet meer.
Ook is mijn moeder zó intelligent dat ze iedereen om kan praten. En dat hebben ze niet door.
Dokters, familie, vrienden, ze praat iedereen omver.
Het is ook niet zo dat ze liegt, maar ze spreekt niet altijd hoe het echt ís.

Dat weet ze namelijk niet meer. Ze heeft haar eigen waarheid.
En dat is niet erg.

Maar mijn vader en ik worden er vaak op aangekeken als we op onze manier met mijn moeder omgaan.
Alleen maar bv. als we haar verbeteren in wat ze zegt.

En soms krijgt mijn vader op zijn kop van mensen, zoals bv de buurvrouw en tantes, die ons dan even komen vertellen hoe het zit.

Maar zij weten niet hoe het zit.
Dan heeft mijn moeder weer wat verteld wat niet waar is.
En dan krijgen wij weer gezeur hierover.

Het is jammer dat ik hier geen voorbeelden kan geven. Maar stel je voor dat iemand zich herkent. Dan worden ze óók weer kwaad en geirriteerd.
Gelukkig zitten deze mensen toch niet op internet en lezen het dan niet.
Maar ik wil deze mensen ook niet voor hun hoofd stoten.
Ze bedoelen het namelijk wel goed.

Dit log is dus eigenlijk wel ingewikkeld.

Afgelopen weekend vertelde een tante mij dat wij mijn moeder eens los moesten laten.
Ehm.

Omdat we zoveel bij haar zijn en voor haar doen.
Maar, we hebben geen keus.
We houden van haar.

Maar eerlijk gezegd snapte ik er niks van wat ze zei.

Maar goed. Wij hebben de ervaring van 1988 tot en met nu.
Dus, dan weten we toch wel hoe we met haar om moeten gaan ?
Artsen genoeg waar mijn vader en ik samen naartoe gaan.
Waar we samen met mijn moeder en de artsen overleggen, én mijn moeder natuurlijk, grin, die het gelijk alweer vergeten is.

Kunnen anderen ons niet gewoon respecteren zoals wij met onze moeder omgaan ?
Dat we het binnen ons gezin houden ?
Dat we heus wel naar ze willen luisteren als ze echte raad geven ?
Dat zij steunen als het mogelijk is ?

Maar dat wij overleg genoeg hebben met 'deskundigen' ?


Ons gezin
samen




Dus, wát doen we dan fout ?


Nou ja,

ik wijd er ook maar niet meer over uit.
Ik vind het zelf al ingewikkeld genoeg.




Kaylah

maandag 5 mei 2014

De dag dat mijn moeders leven opnieuw gered werd

Vandaag is het 5 mei, en precies 10 jaar geleden, in 2004 is mijn moeder geopereerd aan een bypass in haar hoofd. De operatie die haar leven redde. In 1988 heeft ze een dubbele hersenbloeding gehad door een aneurysma en daarvan is ze geopereerd waarbij er clips op haar bloedvat zijn gezet. Na de operatie is de aneurysma weer gegroeid. Dit wisten we in 1988 ook al. Ze werd om de zoveel tijd weer gecontroleerd en uiteindelijk werd in 1991 gezegd dat ze met spoed geopereerd zou moeten worden. Echter dit wilde ze niet en ze was ontzettend bang. Er is toen besloten dat ze eerst weer allerlei onderzoeken moest ondergaan óf ze eigenlijk wel geopereerd kón worden. Dat was namelijk ook nog niet zeker. Uiteindelijk bleek dat ze geopereerd kon worden maar dat het nog niet nodig was. Ze was hartstikke blij toen.

maandag 17 februari 2014

Mijn moeder steeds zo opstandig

Nieuw log


En we wéten dat ze er niks aan kan doen.


Maar tóch is het super irritant als we steeds met een opstandige volwassene te doen hebben.

Mijn vader en ik zijn al meer dan een week verkouden. En mijn vader voelt zich echt niet goed. Daar kan mijn moeder echt helemaal niet tegen.

Dan krijgt ze klachten, overal last van.

Vorige week hebben we ook weer de huisarts nog om half 5 's avonds moeten bellen.
Ik kwam daar tegen half 5 en bleek dat haar mond weer scheef hing en praten nauwelijks ging.
Toch kon ze nog wel naar de wc dus dat is alweer belangrijk.

Maar toen bleek ook dat ze dus al een hele tijd last op de borst had.

En aangezien wij dit al een paar keer hebben meegemaakt moet er toch maar een dokter komen.
Aangezien ook nooit duidelijk verteld waar ze last van heeft.
Meestal kunnen we dat wel inschatten, maar deze keer niet.
Haar ECG is ook al niet goed, waardoor we al 2 x het afgelopen half jaar met de ambulance naar het ziekenhuis hebben moeten aan.

Dus de visite van 's avonds heb ik maar afgebeld. Ze gaat op die dag altijd 's avonds naar familie toe.
En logisch dat ze vroegen of ik na die tijd even wou bellen hoe het afgelopen was.
Nou dan kan je geloven dat ik daar niet op zit te wachten.
Ik begrijp wel dat ze willen weten wat er aan de hand is.
Maar dan hebben we alleen oog voor haar en om dan ons nog ons om anderen te zorgen daar hebben we dan geen energie meer voor.

Dus na 5 uur kwam hij dan.
Haar eigen huisarts. De enige waar ze nog wel eens naar luisteren wil.

Toen bleek dat ze al vanaf 2 uur van haar borst last had.
Hij heeft haar gerustgesteld en zei dat ze wss ook wel last van verkoudheid had (niet dus) en dat ze wss last van haar spieren had waarmee ze ademhaalde.

Maja, maakt niet uit. We waren gerustgesteld.

Met haar was het snel beter maar mijn vader en ik bleven maar verkouden.
Waardoor ze steeds opstandig blijft.
Dan wil ze hier heen en wil ze daar heen.
Maar mijn vader wil thuisblijven omdat hij zich niet goed voelt.

Zo ook vanavond.
Weer de visite avond, (nou ja dat is vaker zo) maar nu weer naar dezelfde familie.

Het is gewoonlijk dat ze daar om 19.00 uur verwacht wordt. En iedere week zit ze weer lang van tevoren al te zeuren.
Om 17.00 begint het al. Zenuwen ofzo, ik weet het niet.

En continu, 'Waar is je vader. ligt hij op bed ?'
'Ja, zoals iedere avond'.
En weer onderaan de trap staan.
'Waar ben je ?'

Ik blijf dus maar zeggen dat hij zoals iedere avond even op bed ligt en dat hij vanzelf weer beneden komt.
En ik vanavond ook maar gezegd dat ze dat iedere keer doet.
En dat ze dat niet hoeft te doen want hij komt wel.

Toen ging ze naar de wc en stond al om half 7 klaar met schoenen aan en jas aan om weg te gaan.
'Dan ga ik wel lopen'.
'Nee, je hoeft niet te lopen, hij brengt je wel'
'Maar ik moet nu weg'
5 minuten met de auto.

En zo gaat het vrijwel iedere week.

En dan pissig op de bank gaan zitten.

Terwijl we iedere keer om kwart voor 7 weggaan. Dan is ze precies op tijd, en nog te vroeg.

Op een gegeven moment verliezen we echt ons geduld en wordt ze daar weer kwaad om.
Ik ben altijd bang dat ze een keer zelfmoord pleegt omdat ze denkt dat we steeds tegen haar zijn. Maar dat is niet zo.
We beschermen haar steeds.
Heel moeilijk.

En vóór 7 uur is ze gewoon nog niet welkom daar.
'Ik ben daar wel welkom zo vroeg'.
'Nee, dat is vaker gezegd dat je daar pas om 7 uur terecht kan'.

Eindelijk op weg. Is ze nog steeds kwaad.
Daar ben ik maar even op de bank gaan zitten tv kijken en mijn oom maar zeggen, 'Je moeder is niet dom hoor !'
Dat weet ik ook wel.

Halloooooooooooo, ze heeft een IQ van 144.

Pff, moe wordt je daarvan.
Waarop ik zei dat ze vrijwel iedere week al om half 7 aangekleed en al klaarstaat.

Toen was hij ook stil.

Ik begrijp wel dat mensen die niet continu bij haar zijn het niet begrijpen. En gelukkig maar ook.
Want zo houdt ze nog haar waardigheid.
Iedereen verdiend waardigheid.

Alleen worden we er soms wel moe van.

Tot volgende week.
Dan hetzelfde weer.

Maar, we houden wel van haar.
Daarom accepteren we zoveel van haar.


Kay.

woensdag 12 februari 2014

Het verhaal van voetbalcoach Erwin Koeman en zijn dochter over epilepsie

Nieuw log


Zo kom je via twitter erachter dat Erwin Koeman zijn dochter ook epilepsie heeft (gehad)

Filmpje Youtube:




Kaylah.

maandag 27 januari 2014

zondag 26 januari 2014

Wat is een TIA ?

Er zijn veel tegenstrijdigheden op het internet over wat een TIA is, een beroerte of een hersenbloeding.


Hier staat wat een TIA is.

Van de site

 
 
TIA

Een TIA staat voor transient ischaemic attack: vrij vertaald betekent dat een tijdelijke hapering van de bloeddoorstroming in de hersenen. Een TIA kan een voorbode zijn van een naderende beroerte. Dankzij de waarschuwende TIA is het mogelijk iets te doen aan de oorzaak en zo te proberen erger te voorkomen.
 

Bij een TIA is de bloedtoevoer naar een deel van de hersenen tijdelijk verstoord. Daardoor krijgen de hersenen tijdelijk minder zuurstof en dat veroorzaakt de uitval van bepaalde lichaamsfuncties (symptomen). Bij een TIA zijn die symptomen binnen enkele uren verdwenen. Als dat niet het geval is, dan is er sprake van een beroerte. Een TIA kan een voorbode van een beroerte zijn.
Bij een beroerte gaat het in 80% van de gevallen om een herseninfarct en bij de resterende 20% om een hersenbloeding. Een TIA is dan een voorbode van een herseninfarct. Toch is er ook sprake van een hoger risico op een hersenbloeding, omdat het bij een TIA om een vaataandoening gaat.

Lees verder op de website


Bron: https://www.hersenstichting.nl/alles-over-hersenen/hersenaandoeningen/tia


Noot: van mijzelf


In de volksmond wordt vaak van een beroerte gesproken bij een beroerte en een hersenbloeding.
Mijn moeder heeft alle 3 gehad.
In 1988 een dubbele hersenbloeding als gevolg van een aneurysma.

Meerdere TIA's de afgelopen jaren en 1x (?) een beroerte.

Bij een hersenbloeding dan knapt een ader waardoor het bloed eruit loopt.
Hierbij overlijden de meeste mensen.

Bij een beroerte is er een bloedprop die vast komt te zitten. Hierbij overleven de meesten echter hebben veel restverschijnselen die ernstiger kunnen zijn.

Bij een TIA zijn de restverschijnselen binnen 24 uur verdwenen. Bij mijn moeder duurt het vaak langer. 1 keer zelfs maanden, toen bleek achteraf toen we weer eens op de spoedpoli kwamen dat het toch een beroerte is geweest.
Wat wij ook al zeiden.

Maar de huisarts (andere huisarts in de praktijk) heeft het weer eens niet goed ingeschat.

Deze arts willen wij ook niet meer bij mijn moeder hebben als er wat is bellen we gelijk de ambulance.

Volgens de officiele website:


Beroerte

 
Beroerte wordt ook wel CVA (cerebro vasculair accident) en attaque genoemd. Bij een beroerte gaat iets mis met de bloedcirculatie in de hersenen. Een beroerte kan een hersenbloeding of een herseninfarct betreffen. Een TIA lijkt op een beroerte.
 

Het herseninfarct komt het meeste voor. Vanwege een dichtgeslibde ader (trombose) of een bloedstolsel dat een hersenslagader verstopt (embolie), krijgt een deel van de hersenen te weinig bloed waardoor het hersenweefsel afsterft.
 

Een hersenbloeding is het gevolg van een lek in een hersenbloedvat. Zo'n lek kan ontstaan door een zwakke plek in de bloedvatwand waardoor bloed de hersenen instroomt. Een voorbeeld is het knappen van een aneurysma (uitstulping in wand van een hersenslagader). Een hersenbloeding kan zich bevinden in het hersenweefsel (intracerebrale bloeding), maar soms ook tussen de hersenvliezen (subarachnoïdale bloeding of SAB). 



Bron: https://www.hersenstichting.nl/alles-over-hersenen/hersenaandoeningen/beroerte


Kaylah