Mijn moeder in coma gelegen, deel 3

Aangezien ik dit niet gelijk heb opgeschreven moet ik flink terugdenken wat er allemaal gebeurde en dat was niet niks.

Mijn vader had dus de dokter gebeld maar het duurde heel lang voordat hij kwam. En ze lag maar in coma. Ze was niet aanspreekbaar. En ze reageerde ook niet meer op pijnprikkels.
Aangezien wij na 10 minuten al de ambulance mogen bellen en wij meestal wat langer wachten, wilden wij wachten tot 20 minuten. Maar mijn vader zei na 15 minuten dat ik maar moest bellen.
Dus wij gebeld en de ambulance was onderweg.
Ik de huisarts gebeld om te zeggen dat wij alvast de ambulance gebeld hadden.

'Maar hij is al onderweg', Wordt er dan gezegd.
Ja, maar waar blijft hij dan ?

Ondertussen heeft het zo'n half uur geduurd of langer voordat hij kwam. En gelukkig kwam de ambulance wel op tijd. Met gillende sirenes totdat ze in onze straat komen. Dus dan staan wij al buiten te wachten. Nou ja, mijn vader dan. Ik blijf meestal bij mijn moeder aangezien mijn vader er niet goed tegen kan.
Het is ook niet niks als je je partner zo helemaal in coma ziet liggen.
En je niet weet wat er aan de hand is.

Mijn moeder in coma gelegen, deel 2

Mijn moeder in coma gelegen, deel 2

Daarna kwam ze gelukkig weer bij. Het duurde wel wat langer dan normaal in het water. Maar gelukkig dat we er altijd bij zijn.
Alhoewel heb ik het 1 keer gehad dat ik er wel bij was en mijn vader ook en toch hadden we niet gezien dat ze een aanval had. ik zag haar ineens drijven met haar gezicht in het water. Ik snel naar haar toe en haar naar boven gesleurd.
Gelukkig was er niks aan de hand. Maar dan is het wel duidelijk dat je er altijd bij moet zijn en op je qui vive moet zijn.

Natuurlijk moet je ook altijd aangeven bij het badpersoneel als je epilepsie hebt.

Mijn vader kwam net op het moment supreme en zag haar drijven in mijn armen.
Daarna kwam ze weer bij. Later leek het er weer op dat het er weer wat aan zat te komen maar dat was niet zo. Wij kennen haar namelijk zo goed dat we vaak een epilepsie-aanval zien aankomen.
Verder ging het goed.

Weer in coma gelegen (Deel 1)

Zoals gezegd, heeft mijn moeder weerin coma gelegen.
Het verhaal zal ik niet in 1 keer opschrijven. Daar heb ik de moed niet voor.

Het was op 11-12-12

We gingen 's morgens zwemmen. Sinds kort gingen we weer zwemmen. Aangezien mijn moeder epilepsie heeft moet ze 1 op 1 begeleiding hebben. En tevens een epilepsie helm.

Ik zal eerdaags een plaatje plaatsen hoe dat eruit ziet.

Ze wilde het eerst niet, maar ze moest wel. Als ze een aanval krijgt in het water komt ze met haar hoofd in het water terecht en kan niet meer ademen. Ik heb dat 1 keer meegemaakt dat ik meezwom een paar jaar geleden en opeens haar zag drijven. Toen moest ik haar snel omhoog trekken.

Nu is ze gewend aan dat ding alleen ze blaast hem wat minder hard op omdat hij nogal strak zit. En met iets minder lucht drijft ze ook nog wel.

We zwemmen met de 'Noorderbrug'.

Dat is dagbesteding voor mensen met niet aangeboren hersenletsel.

De eerste keer dat ze daar kwam zei ze 'daar ga ik nooit heen', ze vondt het er vreselijk.
Maar nu vindt ze het geweldig.
Ze is er echt op haar plekje.